Ε! ΚΑΙ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ;
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΑΣΤΗΘΗΚΕ . ΌΜΩΣ ΟΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΜΑΣ ΠΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΝΑΣΤΗΘΟΥΝ;
Μαύρα σύννεφα η ανάμνηση αγαπημένων ανθρώπων που έφυγαν από κοντά μου.........
Τέτοιες μέρες ,ένα χρόνο πριν έχασα τον καλύτερο μου φίλο τον Λάμπρο.Τον είδα να αργοσβήνει ,να λιώνει ,να χάνεται από κοντά μας. Τέτοιες μέρες που γιόρταζε τη Λαμπρή,λαμπρό αστέρι έγινε στον ουρανό .
Πάντα καταλάβαινες τι κρύβουμε, ακριβώς επειδή νοιαζόσουν ειλικρινά. Με σιγουριά μπορώ να το πω. Ήσουν ο καλύτερος άνθρωπος που γνώρισα στην ζωή μου, με έκανες, μας έκανες όλους καλύτερους ανθρώπους. Πετούσες κοντά μας πάντα στις δύσκολες στιγμές, στεκόσουν αθόρυβα, διακριτικά, ήσουν πάντα εκεί για να μας στηρίξεις και να μας παρηγορήσεις,μου κράτησες το χέρι στα δύσκολα πάντα δίπλα μου,με έβρισκες όταν χανόμουν και όταν πέρασε η καταιγίδα εκεί δίπλα... μας.
Ακόμα να ξέρεις, σε παίρνω τηλέφωνο για να με βοηθήσεις σε δύσκολες αποφάσεις όπως κάναμε πάντα , να με συμβουλέψεις ,να κουτσομπολέψουμε......
Έφυγες νωρίς. Πόσο μίζερη ήταν η ζωή μαζί σου! Δεν σου έδωσε τίποτα από όσα σου άξιζαν! Και ας τα έδινες όλα εσύ.
Θεέ μου, αν είχα ένα κομμάτι ζωή... να τη χάριζα στο φίλο μου
ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΑΠΟΨΕ ΟΛΑ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ.
ΑΠΟΨΕ ΗΡΘΕΣ ΜΕ ΤΗ ΜΗΧΑΝΗ ΣΟΥ, ΑΡΑΞΕΣ
ΚΑΤΕΒΗΚΕΣ ,ΕΒΓΑΛΕΣ ΤΟ ΚΡΑΝΟΣ ΣΟΥ,ΑΝΟΙΞΕΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ
ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΟΣ
<< ΑΝΤΕ ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΦΕ ΕΧΕΙ ΛΙΑΚΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ >>
Σαν σήμερα έφυγε ο Δημήτρης Μητροπάνος... ο αγαπημένος μου τραγουδιστής
Με την στέρεα, γήινη, χωμάτινη σχεδόν φωνή, έτοιμη να σπείρει συναίσθημα και να παρηγορήσει Μα η φωνή του ήταν εκεί, κόντρα, σε όλες τις απαγορεύσεις, τις απογοητεύσεις, τις προδοσίες, τους πλειστηριασμούς της Ιστορίας μας. Στεκόταν στην πίστα – σκηνή, μπροστά σε φανατικούς του φίλους, στέρεος, σχεδόν ακίνητος σαν να παιάνιζε μέσα του ο εθνικός μας ύμνος, με τα μάτια κλειστά, σφιχτά, σα να πονούσαν για να ανακαλεί εκείνο την αλήθεια του που γινόταν τραγούδι. Ας κοροϊδευόμαστε οι άνθρωποι πως ο χρόνος όλα τα γιατρεύει. Σιγά! . Στο πριβέ μας ενσωματωμένο τρανζιστοράκι θα παίζει πάντα η βέβαιη φωνή του για το «πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία, πώς η ιστορία γίνεται σιωπή, τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο, συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω, τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί. Αγάπη μου από κάρβουνο και θειάφι, πώς σ' έχει αλλάξει έτσι ο καιρός, περνάνε πάνω μας τα τροχοφόρα, και γω μέσ' στην ομίχλη και τη μπόρα, κοιμάμαι στο πλευρό σου νηστικός»…
ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΑΠΟΨΕ ΟΛΑ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ.
ΑΠΟΨΕ ΗΡΘΕΣ ,ΣΥΝΑΝΤΗΘΗΚΑΜΕ ,ΠΗΓΑΜΕ ΣΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟ
ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΑΠΟΨΕ ΟΛΑ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ.
ΜΙΑ ΕΚΔΡΟΜΗ ΗΤΑΝ Η ΖΩΗ ΣΑΣ ,ΜΕ ΜΑΓΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ............
Σχόλια